Liaitańskie wieczory muzyczne - W noc świętojańską

Noc Kupały zwana też nocą świętojańską (obchodzona w wigilię Św. Jana), sobótką, wiankami (od rzucania na wodę przez dziewczęta wianków kwietnych) lub palinocką (od palenia nocą ognisk) obchodzona w czasie najkrótszej nocy w roku wywodzi się z obyczajowości i wierzeń słowiańskich. Święto ognia, wody, słońca i księżyca, urodzaju, płodności, radości i miłości, w kilku krajach Europy jest świętem państwowym (i dniem wolnym od pracy np. na Litwie, Łotwie i w Estonii). W tych krajach jest też traktowana jako alternatywa wobec zachodnich walentynek. Współcześnie noc przesilenia letniego jest powodem do dobrej zabawy, dla dawnych Słowian miała ona dużo większe znaczenie i niosła w sobie wielką moc. Moc wiary w to, że świat da się ogarnąć rytuałami i ceremoniami. W czasach pandemii może warto zatańczyć wokół ogniska rytualny taniec albo rzucając wianek z koniczyny i stokrotek do Wisły wypowiedzieć magiczne zaklęcie i wierzyć w to, że szczepionki, maseczki, dystans społeczny wsparte magicznymi zaklęciami przyniosą nam wakacje, lato, w czasie których dokuczać będą nam tylko komary. W lekkim i „czarującym” nastroju żegnamy wiosnę i tanecznym krokiem idziemy do lata, a pomoże nam w tym koncert w wykonaniu Karoliny Kruczały (skrzypce) i Mariusza Kruczały (akordeon).