62. NHDN. O nadziei u Cystersów.

Z myślą o służbie zdrowie

Słowa nadziei i otuchy – ubrane w poetyckie strofy i wyśpiewane przez krakowskich artystów – popłynęły w poniedziałkowy wieczór, 28 września 2020 roku, z duchowego centrum Nowej Huty – Opactwa Cystersów w Mogile, w stronę tych, którzy każdego dnia mierzą się z problemami wywołanymi przez pandemię COVID’19. Koncert 62. edycji cyklu Nowa Huta. Dlaczego Nie?! dedykowany był pracownikom służby zdrowia i innych służb, zaangażowanych w walkę z koronawirusem, ale jego przesłanie odnosiło się także do chorych i seniorów oraz ich opiekunów, do osób, które utraciły źródło dochodów, do każdego, w mniejszym lub większym stopniu dotkniętego skutkami szerzenia się wirusa.

Historyczny koncert

Był to najbardziej kameralny koncert w historii cyklu – w zabytkowych krużgankach Opactwa obejrzało go na żywo około 70 osób, wśród nich gospodarz tego wyjątkowego miejsca – opat o. dr Piotr Chojnacki OCist oraz pomysłodawca i koordynator cyklu – poseł na Sejm RP Ireneusz Raś. Tym, którzy mimo chęci nie mogli być z artystami w Mogile, z pomocą przyszła jednak technologia – za sprawą Internetu i transmisji wydarzenia w portalu Facebook, koncert obejrzało kilkuset widzów.

Wystąpili dla nich krakowscy – niekoniecznie z urodzenia, ale zawsze z wyboru - artyści. Koncert tradycyjnie poprowadziła Lidia Jazgar, dyrektor artystyczna cyklu. Jako pierwsza na scenie pojawiła się Agata Rymarowicz, która przy akompaniamencie syna Emiliana zaśpiewała między innymi o iskierkach nadziei w utworze „Bo ja Wam jeszcze pokażę”. Po niej przed widzami wystąpiła Agata Ślazyk, której towarzyszył Tomasz Kmiecik. Za sprawą tego duetu pod zabytkowymi, kunsztownie zdobionymi przed wiekami sklepieniami krużganków popłynęła traktująca o budowie huty pieśń „Pejzaż horyzontalny” do słów autorstwa Wiesława Dymnego. O nadziei, którą niesie z sobą miłość, wzruszająco opowiadała Basia Stępniak-Wilk, wspierana instrumentalnie przez Jaśka Kuska. Związana z nowohuckim Teatrem Ludowym Marta Bizoń zaprosiła słuchaczy na krakowski Kazimierz, śpiewając na klezmerską nutę o łzach, uśmiechu i szczęściu w piosence „Gdy jedna łza” do słów Jacka Cygana, a następnie - do słonecznych i radosnych Włoch skoczną, autorską interpretacją „O sole mio”. O tym, że „Niebo do wynajęcia” na Ziemi człowiek może tworzyć sam, zaśpiewał Robert Kasprzycki, a towarzyszył mu – na gitarze basowej - Krzysztof Wyrwa. Koncert zakończył występ Lidii Jazgar i Ryszarda Brączka. Artystka zaśpiewała utwory z repertuaru zespołu Galicja, którego jest liderką. Poetycko opowiedziała o tym „co było i będzie i jest”, o „radości prawdziwej” i o tym, że człowiek nigdy nie jest sam.

Galeria zdjęć (46)

Ciemna sala oświetlona niebieskim światłem. Na scenie stoi kilkoro ludzi, występujących wcześniej podczas wydarzenia "Nowa Huta. Dlaczego nie?". Uczestnicy są oświetlenie jaśniejszym, ciepłym światłem. Na wyższej części sceny stoi kobieta i przemawia prz

Ciemna, gotycka sala słabo oświetlona niebieskim światłem. Pod łukowatym sklepieniem siedzi widownia. Dalej, na scenie, stoi jaśniej świetlona kobieta i śpiewa przez mikrofon. Obok niej siedzi mężczyzna i gra na gitarze. Za nimi na ścianie wyświetlony jes

Ciemna, gotycka sala, oświetlona niebieskim światłem. Na scenie stoi kobieta i śpiewa do mikrofonu. Za nią =, z boku, siedzi mężczyzna i gra na gitarze akustycznej. Za nimi na ścianie wyświetlany jest napis "Nowa Huta. Dlaczego nie?".

Ciemna, gotycka sala oświetlona słabo fioletowym światłem. Na scenie stoi starszy mężczyzna. Gra na gitarze akustycznej i śpiewa do stojącego przed nim mikrofonu. Za nim stoi młodszy mężczyzna z gitarą elektryczną przewieszoną przez ramię. Za nimi, na ści

Ciemna sala oświetlona słabo niebieskim światłem. Pod łukowatym sklepieniem stoi starszy mężczyzna i gra na gitarze akustycznej. Mężczyzna uśmiecha się lekko. Przed nim stoi mikrofon.

Ciemna, gotycka sala oświetlona granatowym światłem. Na scenie stoi dwóch mężczyzn grających na gitarach. Mężczyzna z przodu śpiewa do stojącego przed nim mikrofonu.

Ciemna sala oświetlona granatowo-fioletowym światłem. Na pierwszym planie widać kobietę. W ręku trzyma mikrofon i śpiewa. Za nią wyłączone reflektory

Ciemna gotycka sala, oświetlona różowym światłem. Dwie kobiety stoją na scenie. Obie trzymają w rękach mikrofony. Jedna z nich przemawia, zwrócona twarzą do widowni. Druga spogląda na nią. Obie kobiety się uśmiechają. Za nimi na ścianie napis "Nowa Huta.

Ciemna sala. Na zdjęciu widać dwie kobiety z mikrofonami w dłoniach. Kobiety są zwrócone do siebie twarzami. Widać jak jedna z nich uśmiecha się życzliwie do drugiej.

Ciemna sala oświetlona niebieskim światłem. Na scenie stoi kobieta oświetlona jaśniejszym, ciepłym światłem. Kobieta przemawia przez mikrofon. Za nią widać wyłączone reflektory.

Ciemna sala oświetlona niebieskim światłem. Na scenie stoi kobieta oświetlona bardzo jasnym, ciepłym światłem. Kobieta przemawia przez mikrofon. Na pierwszym planie widać człowieka z kamerą z podglądem kamerującego scenę.

Ciemna sala oświetlona niebieskim światłe. Na scenie stoi kobieta i przemawia przez mikrofon. Za nią wyłączone reflektory i krzesło z boku. Na ścianie, obok ciemnego okna, wyświetlany jest napis "Nowa Huta. Dlaczego nie?".

Wnętrze ciemnej gotyckiej sali. Sala jest słabo oświetlona ciepłym, pomarańczowym światłem. Pod łukowatym sklepieniem siedzi liczna widownia. W tyle widać jaśniej oświetloną scenę, na której ktoś stoi. Za sceną, na ścianie, wyświetlony jest napis "Nowa Hu

Ciemna sala. Na pierwszym planie widać kobietę. Przed nią stoi mikrofon. Kobieta ma ręce uniesione na wysokość twarzy.

Ciemna sala oświetlona niebieskim światłem. Pod łukowatym sklepieniem siedzi mężczyzna i gra na pianinie cyfrowym. Obok niego stoi słabo świecący reflektor. Za muzykiem na ścianie wyświetlony jest napis "Nowa Huta. Dlaczego nie?".

Ciemna sala oświetlona słabym, fioletowym światłem. Na scenie siedzi mężczyzna w berecie i gra na pianinie cyfrowym.

Ciemna sala oświetlona słabym, fioletowym światłem. W sali stoi kobieta, a przed nią znajduje się mikrofon.

Ciemna sala oświetlona granatowym światłem. Na scenie stoi kobieta, a przed nią mikrofon. Za kobietą siedzi mężczyzna i gra na pianinie cyfrowym.

Ciemna sala oświetlona granatowym światłem. Pod łukowatym sklepieniem stoi kobieta, a przed nią mikrofon. Za kobietą, na ścianie, wyświetlony jest napis "Nowa Huta. Dlaczego nie?"

Ciemna, gotycka sala oświetlona fioletowym światłem. Na scenie stoi kobieta. Przed nią znajduje się mikrofon na stojaku. Za kobieta siedzi mężczyzna i gra na pianinie cyfrowym. Na ścianie za sceną jest wyświetlony napis "Nowa Huta. Dlaczego nie?".

Ciemna sala, słabo oświetlona fioletowym światłem. Na scenie stoi kobieta. Jest lekko odwrócona od mikrofonu stojącego przed nią. Za nią siedzi mężczyzna i gra na pianinie cyfrowym.

Na pierwszym planie widok ekranu telefonu komórkowego. Na ekranie wyświetlany jest filmik z koncertu z wydarzenia Ośrodka Kultury Kraków - Nowa Huta. Pod filmikiem widać kilka komentarzy od użytkowników. W tle rozmazane zdjęcie ciemnej gotyckiej sali z ja

Ciemna sala. Na zdjęciu widać dłoń grającą na gitarze akustycznej.

Ciemna gotycka sala oświetlona niebieskim światłem. Na scenie, przodem do widowni, stoi kobieta i gra na gitarze. Za nią siedzi na krześle mężczyzna. Przed nią widać zacienioną widownię.

Wnętrze ciemnej gotyckiej sali oświetlonej fioletowym światłem. Pod łukowatym sklepieniem siedzi widownia. Wszystkie osoby mają na twarzy założone maseczki. Wzdłuż ściany wiszą świecące kinkiety.

W ciemnej sali oświetlonej granatowym światłem stoi kobieta. Ubrana jest w długą, "oficerską" marynarkę. Kobieta śpiewa przez stojący przed nią mikrofon.

Ciemna gotycka sala. Na scenie, oświetlonej ciemnym, granatowym światłem stoi kobieta w "oficerskiej" marynarce i śpiewa przez mikrofon. Za nim siedzi mężczyzna i gra na pianinie cyfrowym. Z tyłu, na ścianie, wyświetlony napis "Nowa Huta. Dlaczego ni

Ciemna sala oświetlona słabym granatowym światłem. Na pierwszym planie stoi kobieta mocno oświetlona sztucznym światłem reflektora. Kobieta przemawia przez mikrofon. W ręku trzyma otwartą podstawkę z notatkami.

Ciemna gotycka sala. Na scenie oświetlonej ciepłym, pomarańczowym światłem stoi kobieta i śpiewa przez mikrofon. Kobieta ma uniesione dłonie w zamiarze klaśnięcia w nie. Obok niej siedzi mężczyzna i gra na gitarze akustycznej. Dookoła ustawione są słabo ś

Ciemna gotycka sala. Na scenie oświetlonej ciepłym, pomarańczowym światłem stoi kobieta i śpiewa przez mikrofon. Obok niej siedzi mężczyzna i gra na gitarze akustycznej. Dookoła ustawione są słabo świecące reflektory.

Ciemna sala oświetlona fioletowym światłem. Na pierwszym planie na podłodze leży wiele kabli. Obok nich stoi oparta o pudło kartka zapisana tekstem. W tle widać kobiece nogi w butach na obcasach. Na ścianie za sceną odbija się cień mikrofonu.

Ciemna gotycka sala. Na pierwszym planie widać kamerę z podglądem kamerującą scenę. Na scenie w tle stoi kobieta i śpiewa przez mikrofon. Obok siedzi mężczyzna i gra na gitarze. Scena oświetlona jest zielonym światłem. Za nią na ścianie wyświetlony jest n

Wnętrze ciemnej gotyckiej sali. Salę słabo oświetlają kinkiety zawieszone wzdłuż jednej ściany. Na scenie stoi kobieta i śpiewa przez stojący przed nią mikrofon. Obok siedzi mężczyzna i gra na gitarze. Przed sceną siedzi pogrążona w mroku widownia.

Na pierwszym planie widać fragment kobiecej postaci ubranej w niebieską sukienkę i czarną kamizelkę z ludowymi wzorami. Za nią długowłosy mężczyzna grający na gitarze.

Wnętrze ciemnej gotyckiej sali. Na scenie stoi kobieta i śpiewa przez stojący przed nią mikrofon. obok siedzi mężczyzna i gra na gitarze. Oboje mają na sobie stroje z ludowymi wstawkami. Za sceną wisi obraz ukazujący ukrzyżowanie Jezusa.

Wnętrze gotyckiej sali. Na scenie oświetlonej jasnym, różowym światłem stoi kobieta. Przed nią znajduje się mikrofon na stojaku. Obok niej siedzi mężczyzna i gra na gitarze akustycznej. Dokoła stoją też słabo świecące reflektory i pianino cyfrowe.

Wejście do zabytkowego, ceglanego budynku. Przed wejściem stoi dwóch ludzi w żółtych podkoszulkach i maseczkach na twarzy. W rękach trzymają puszki na datki. Przez otwarte skrzydło drzwi widać wnętrze jasnego, żółtego pomieszczenia.

Ciemne pomieszczenie oświetlone mocnym, niebieskim światłem. W pomieszczeniu stoi kobieta i przemawia przez mikrofon. W rękach trzyma otwarty brulion. Obok niej stoi drugi mikrofon.

Ciemne, gotyckie pomieszczenie oświetlone fioletowo-niebieskim światłem. Na scenie stoi kobieta i przemawia przez mikrofon. Dookoła niej stoją słabo świecące reflektory, pianino cyfrowe i krzesło. Za nią na ścianie wyświetlony jest napis "Nowa Huta. Dlacz

Czarno-białe zdjęcie. Kilku ludzi, odwróconych tyłem, idzie przez wąskie pomieszczenie z łukowatym sklepieniem. Po lewej stronie pomieszczenia znajdują się wysokie okna w kształcie łuku. Z prawej jasno świecące kinkiety wiszące wzdłuż ściany.

Wnętrze ciemnego pomieszczenia w stylu gotyckim. Na pierwszym planie stojak z plakatem Ośrodka Kultury Kraków-Nowa Huta. W wąskim pomieszczeniu znajduje się ustawionych kilka krzeseł dla widowni. Za nimi widać scenę z kilkoma głośnikami i krzesłami na nie

Wnętrze budynku z łukowatym sklepieniem i dużymi, gotyckimi oknami. W pomieszczeniu znajduje się klika osób. Przy stoliku stoją dwie kobiety i obsługują obecnych interesariuszy. Przy tym samym stoliku trzecia kobieta podpisuje dokument. Przed stolikiem st

Ciemny wieczór. Widok na front zabytkowego budynku z czerwonej cegły. W niektórych oknach widać zapalone światło. Na środku frontowej ściany znajduje się wejście, przy którym stoi kilka ludzi. Po obu stronach budynku przy ziemi wiszą banery promujące wyda

Plakat promujący "Koncert na trudny czas" - wydarzenie online organizowane przez Ośrodek Kultury Kraków-Nowa Huta dnia 28 września 2020 roku o godzinie 19:00. Na plakacie w biało - zielonych barwach widać z lewej strony dłoń trzymającą gałązkę z zielonymi

Datki dla Hospicjum św. Łazarza

Tradycyjnie już podczas koncertu z cyklu Nowa Huta. Dlaczego Nie?! prowadzona była zbiórka funduszy na rzecz nowohuckiego Hospicjum św. Łazarza, które z powodu pandemii ma poważne problemy finansowe. Datki na rzecz podopiecznych placówki zbierali do puszek wolontariusze Hospicjum, a dla oglądających koncert internautów dostępna była kwesta internetowa za pośrednictwem portalu pomagam.pl.

Cykl Nowa Huta. Dlaczego Nie?! powrócił po kilkumiesięcznej przerwie, spowodowanej pandemią koronawirusa – pomimo utrudnień i na przekór przeciwnościom. Z dobrą energią także dla tych wszystkich, którzy przegapili wydarzenie. Wciąż mogą bowiem spędzić wspaniałe dwie godziny z artystami, których twórczość niesie zawsze nadzieję w najtrudniejszych nawet czasach i utwierdza w przekonaniu, że to co złe – zawsze przemija. Nagranie koncertu jest dostępne na facebookowej stronie Ośrodka Kultury Kraków-Nowa Huta.

Organizatorzy

Organizatorami wydarzenia było Porozumienie Dzielnic Nowohuckich - Dzielnice: XIV Czyżyny, XVI Bieńczyce, Ośrodek Kultury Kraków-Nowa Huta i Stowarzyszenie Przyjaciół Nowej Huty. Koncert odbył się przy wsparciu Miasta Kraków, a patronat medialny nad wydarzeniem objęli: Głos. Tygodnik Nowohucki, Radio PLUS, TVP Kraków, Dziennik Polski oraz Dwutygodnik Kraków.pl. Partnerem cyklu jest Agencja Art. Blue.