Wernisaż wystawy: Jubileusz 25-lecia Warsztatów Rękodzieła Artystycznego „Czar Nici”
Opis wydarzenia
Warsztaty Rękodzieła Artystycznego „Czar Nici” są organizowane już od 25-ciu lat! By uczcić ten jubileusz, uczestniczki warsztatów zorganizowały w Klubie 303 wystawę swoich prac, na którą serdecznie Państwa zapraszamy.
Dwadzieścia pięć lat to szmat czasu i nie sposób w ramach jednego przedsięwzięcia zaprezentować cały twórczy dorobek koronczarek, uczestniczek warsztatów „Czar nici”. Dlatego wybór padł na ostatnie dziesięciolecie. Zaowocowało ono uporządkowaniem przeszłości, czyli wzorów pierwszych krakowskich koronczarek.
Prezentowane w ramach wystawy koronkowe wzory można podzielić na cztery główne kategorie:
1) Wzory krakowskie — tradycyjne, uporządkowane według tematów i kształtów.
2) Szydełko, teneryfa i frywolitka.
3) Wzory wieloparkowe, paskowe.
4) Wzory własne, stworzone przez uczestniczki warsztatów „Czar nici” i inne osoby, które z wielką pieczołowitością i oddaniem kultywują koronkarską tradycję.
Warto również zwrócić uwagę na wkład pracy Małgorzaty Grocholi, która szczególnie mocno zaangażowała się w opracowywanie wzorów pierwszych nauczycielek koronki klockowej, Zofii Dunajczan oraz Olgi Szerauc. Wiele z nich nie tylko przerysowuje i systematyzuje, ale również twórczo rozbudowuje, dodając nowe elementy.
Obok dbałości o zachowanie kanonów koronkarstwa, nakreślonych przez jego twórczynie, uczestniczkom warsztatów „Czar nici” nie brakuje również chęci do eksperymentowania i wytyczania nowych kierunków rozwoju koronki klockowej.
Historia Koronka klockowa, zaliczana do koronek tkanych, jest jedną z trudniejszych technik koronkarskich. Sposób wyrabiania koronki klockowej w Polsce znany jest od XVI wieku. Do jej wytwarzania wykorzystuje się nici lniane, bawełniane oraz jedwabne. Do tkania potrzebne są podłużne klocki, wałek oparty na stojaku, szpilki, szydełko, nożyczki oraz przymocowany do wałka schemat wzoru. W Krakowie koronka klockowa odrodziła się dzięki Zofii Dunajczan (1904-1985), która uczyła w Państwowej Szkole Zawodowej Żeńskiej przy ul. Syrokomli 21 oraz była instruktorką w krakowskich domach kultury. W swoich pracach chętnie używała różnego rodzaju nici (włóczek, kordonków, lnu, nici metalizowanych), o kontrastujących ze sobą barwach. Jedną z uczennic Zofii Dunajczan była Olga Szerauc (1908-2017), która po śmierci swojej nauczycielki, przejęła prowadzenie kursu koronki i haftu w Krakowie.
Olga Szerauc stosowała zawężona paletę barw nici, co pozwoliło jej podkreślać kolorem elementy wzoru i nadać dziełu elegancji i lekkości. Tkaczka wykonywała koronki niemal do końca swojego niezwykle długiego życia. Uczennice Szerauc zanotowały jej słowa: „Róbcie dużo, drogie koronczarki. Im więcej robicie, tym ładniejsze koronki. Trzeba dużo robić, robić i robić. Ja mam 107 lat i jeszcze robię. Właśnie nałożyłam serwetkę na wałek”. Do grona licznych uczennic Olgi Szerauc należy Jadwiga Węgorek, która od dwudziestu pięciu lat prowadzi Warsztaty Rękodzieła Artystycznego ,,Czar nici”. Opracowała ona autorski styl, polegający na zastosowaniu nici lnianych dwubarwnych: szarych i écru.
Koronczarki, uczestniczące w warsztatach realizują projekt „Powrót do tradycji” w ramach którego zbierają materiały, rekonstruują i odtwarzają prace dawnych nauczycielek koronki klockowej w Krakowie. Swoją wiedzę, umiejętności i pasję przekazują innym, organizując liczne wystawy oraz prowadząc zajęcia edukacyjne.
Dokonania:
1) Za szczególne osiągnięcie należy uznać dołączenie Krakowskiej Koronki Klockowej do projektu „Most Przyjaźni” (06.2013 r.), którego ideą jest międzynarodowa współpraca koronczarek.
2) Krakowska Koronka Klockowa (projekt „Powrót do tradycji”) została również wpisana przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego (26.10.2016 r.)
Wystawę można oglądać do 18 grudnia 2024 roku.
Masz pytania? - skontaktuj się z Klubem 303!
Dwadzieścia pięć lat to szmat czasu i nie sposób w ramach jednego przedsięwzięcia zaprezentować cały twórczy dorobek koronczarek, uczestniczek warsztatów „Czar nici”. Dlatego wybór padł na ostatnie dziesięciolecie. Zaowocowało ono uporządkowaniem przeszłości, czyli wzorów pierwszych krakowskich koronczarek.
Prezentowane w ramach wystawy koronkowe wzory można podzielić na cztery główne kategorie:
1) Wzory krakowskie — tradycyjne, uporządkowane według tematów i kształtów.
2) Szydełko, teneryfa i frywolitka.
3) Wzory wieloparkowe, paskowe.
4) Wzory własne, stworzone przez uczestniczki warsztatów „Czar nici” i inne osoby, które z wielką pieczołowitością i oddaniem kultywują koronkarską tradycję.
Warto również zwrócić uwagę na wkład pracy Małgorzaty Grocholi, która szczególnie mocno zaangażowała się w opracowywanie wzorów pierwszych nauczycielek koronki klockowej, Zofii Dunajczan oraz Olgi Szerauc. Wiele z nich nie tylko przerysowuje i systematyzuje, ale również twórczo rozbudowuje, dodając nowe elementy.
Obok dbałości o zachowanie kanonów koronkarstwa, nakreślonych przez jego twórczynie, uczestniczkom warsztatów „Czar nici” nie brakuje również chęci do eksperymentowania i wytyczania nowych kierunków rozwoju koronki klockowej.
Historia Koronka klockowa, zaliczana do koronek tkanych, jest jedną z trudniejszych technik koronkarskich. Sposób wyrabiania koronki klockowej w Polsce znany jest od XVI wieku. Do jej wytwarzania wykorzystuje się nici lniane, bawełniane oraz jedwabne. Do tkania potrzebne są podłużne klocki, wałek oparty na stojaku, szpilki, szydełko, nożyczki oraz przymocowany do wałka schemat wzoru. W Krakowie koronka klockowa odrodziła się dzięki Zofii Dunajczan (1904-1985), która uczyła w Państwowej Szkole Zawodowej Żeńskiej przy ul. Syrokomli 21 oraz była instruktorką w krakowskich domach kultury. W swoich pracach chętnie używała różnego rodzaju nici (włóczek, kordonków, lnu, nici metalizowanych), o kontrastujących ze sobą barwach. Jedną z uczennic Zofii Dunajczan była Olga Szerauc (1908-2017), która po śmierci swojej nauczycielki, przejęła prowadzenie kursu koronki i haftu w Krakowie.
Olga Szerauc stosowała zawężona paletę barw nici, co pozwoliło jej podkreślać kolorem elementy wzoru i nadać dziełu elegancji i lekkości. Tkaczka wykonywała koronki niemal do końca swojego niezwykle długiego życia. Uczennice Szerauc zanotowały jej słowa: „Róbcie dużo, drogie koronczarki. Im więcej robicie, tym ładniejsze koronki. Trzeba dużo robić, robić i robić. Ja mam 107 lat i jeszcze robię. Właśnie nałożyłam serwetkę na wałek”. Do grona licznych uczennic Olgi Szerauc należy Jadwiga Węgorek, która od dwudziestu pięciu lat prowadzi Warsztaty Rękodzieła Artystycznego ,,Czar nici”. Opracowała ona autorski styl, polegający na zastosowaniu nici lnianych dwubarwnych: szarych i écru.
Koronczarki, uczestniczące w warsztatach realizują projekt „Powrót do tradycji” w ramach którego zbierają materiały, rekonstruują i odtwarzają prace dawnych nauczycielek koronki klockowej w Krakowie. Swoją wiedzę, umiejętności i pasję przekazują innym, organizując liczne wystawy oraz prowadząc zajęcia edukacyjne.
Dokonania:
1) Za szczególne osiągnięcie należy uznać dołączenie Krakowskiej Koronki Klockowej do projektu „Most Przyjaźni” (06.2013 r.), którego ideą jest międzynarodowa współpraca koronczarek.
2) Krakowska Koronka Klockowa (projekt „Powrót do tradycji”) została również wpisana przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego (26.10.2016 r.)
Wystawę można oglądać do 18 grudnia 2024 roku.
Masz pytania? - skontaktuj się z Klubem 303!